ห้องสมุดประชาชน อำเภอพิบูลย์รักษ์

แนะนำหนังสือมาใหม่!

 

รหัสบาร์โค้ด  600210  การปลูกพืชไม่ใช้ดิน

 

ธรรมะคลายร้อน

อีเมล พิมพ์ PDF

 

200449

ชื่อหนังสือ ธรรมะคลายร้อน

ผู้เขียน  พระอาจารย์เผด็จ  ติสโร

พิมพ์ครั้งที่ แรก เมษายน 2552

จำนวน 162 หน้า

ราคา 135 บาท

หนังสือ ธรรมะคลายร้อน เป็นหนังสือเกี่ยวกับ หนทางการดับความร้อนผ่อนคลาย ด้วยเอาธรรมะเป็นเครื่องปัดเป่า ให้เย็นกายใจสงบเพื่อช่วยลดความทุกข์ เพิ่มความสุขให้แก่ตัวเรา

หนังสือ ธรรมะคลายร้อน ได้รวบรวมเนื้อหาสาระความรู้ไว้มากมาย อาทิเช่น สังคมวิกฤติดำเนินชีวิตด้วยธรรมะ  คุณสมบัติของคนดี ชีวิตที่เลือกได้ ศรัทธาอย่าให้เพี้ยน สังคมดีต้องมีการให้ ฯลฯ

 

คุณค่าของชีวิต 

เรือจอดจ่ออยู่ในท่าจะปลอดภัยที่สุด แต่เรือไม่ได้สร้างให้มาจอดอยู่แต่ในท่า  ถ้าเราไม่กล้านำเรือออกไปสู่ท้องทะเลเราจะรู้ได้ยังไงว่าทะเลสวยแค่ไหน เราจะรู้ได้ยังไงว่าเรือเราจะแข็งแรงพอที่จะต้านทานคลื่นได้หรือไม่   ชีวิตเกิดมาอยู่เฉยๆ ชีวิตเราเกิดมาเพื่อหาประสบการณ์ เมื่อเราผ่านความเจ็บปวดรวดร้าวมาได้ แล้วเรากลัวอะไร เราจะยิ่งแกร่งตามประสบการณ์ที่เพิ่มขึ้นทุกวัน

ต้องขอบคุณความเจ็บปวดที่ทำให้เราต้องสำรวมระวังตนให้มากขึ้น ต้องขอบคุณความขมขื่นที่ทำให้เราเข้าถึงความไม่แน่นอนต้องขอบคุณการหกล้มที่ทำให้เรารู้จักวิธีลุกที่ปลอดภัย เมื่อเรารู้จักมองชีวิตชีวิตไม่ใช่จะยาวเสมอไป คนที่ยิ้มในเวลาที่มีสุขเป็นเรื่องปกติ แต่คนที่ยิ้มได้ตอนที่ใจเป็นทุกข์ นี่คือสุขที่เหนือคำบรรยาย

ชีวิต......มีแง่งามเสมอ

อยู่ที่การเลือกมอง..........และหยิบใช้ให้เป็น..........

ชีวิตของคนเรานี้เป็นของมีค่า เป็นสิ่งมหัสจรรย์ เป็นรางวัลจากธรรมชาติ ที่เราได้รับมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้น

ฉะนั้นจึงไม่ควรที่จะปล่อยให้มันผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์อย่างไร้คุณค่าและไร้จุดมุ่งหมาย ไร้ทิศทาง ในช่วงที่เรายังมีชีวิต ยังมีลมหายใจ จงรีบตักตวงหาความสุขใส่ตัวให้เต็มที่ด้วยความระมัดระวังไว้ให้เป็นกำไรของชีวิต เพราะอีกไม่นานเราก็ต้องทอดร่างอยู่ใต้พื้นดิน พร้อมกับคืนลมหายใจให้กับธรรมชาติกันแล้ว

ถึงเวลานั้น “เงินทอง” ก็ไม่สามารถช่วยอะไรเราได้เลยและต้องถามตัวเองด้วยว่าเราจะให้อะไรคืนแก่ธรรมชาติ ต้นไม้ต้นหญ้าที่เกิดมาบนดินยังให้ความชุ่มชื่น ให้ออกิเจนแก่โลก เราก็ต้องคืนกำไรให้กับธรรมชาติเช่นกัน

“อย่ามัวแต่ถามว่าประเทศไทยให้อะไร

อย่ามัวถามว่าสังคมจะให้อะไรแก่เรา

อย่ามัวถามว่าเพื่อนจะให้อะไรแก่เรา

เราต้องถามตัวเองว่า.......

เราจะให้อะไรกับประเทศ

เราจะให้อะไรกับสังคม

เราจะให้อะไรกับเพื่อนร่วมโลก”